Levenscyclus van softwareontwikkeling | Wat is SDLC?

Software Development Life Cycle (SDLC) is een proces van het ontwikkelen van software. Dit artikel bespreekt het concept in detail en geeft een overzicht van wat het inhoudt.

Heldenafbeelding

Levenscyclus van softwareontwikkeling | Wat is SDLC?

Software Development Life Cycle (SDLC) is een proces van het ontwikkelen van software. Dit artikel bespreekt het concept in detail en geeft een overzicht van wat het inhoudt.

Levenscyclus van softwareontwikkeling

Wat is SDLC?

SDLC of Software Development Life Cycle is de raamwerkmethodiek om hoogwaardige, effectieve en efficiënte software te ontwikkelen en in de kortst mogelijke tijd te implementeren. Het SDLC-framework omvat vooraf gedefinieerde processen, fasen en elke fase van de SDLC-fase levert de producten op die nodig zijn voor de volgende fase in de levenscyclus.

Een typische levenscyclus van softwareontwikkeling bestaat uit de volgende fasen

  1. Vereiste fase
  2. Analyse & Planningsfase
  3. Ontwerpfase
  4. Ontwikkeling & Implementatiefase
  5. Testfase
  6. Implementatie & Onderhoudsfase

Waarom de levenscyclus van softwareontwikkeling gebruiken?

Softwareontwikkeling is een uiterst belangrijk onderdeel van elk bedrijf dat software maakt, ontwerpt of onderhoudt. Door software gemaakte producten zoals videogames, tekstverwerkers en computerprogramma’s zijn tegenwoordig zo complex geworden dat ze een gestructureerd proces vereisen om op de juiste manier te worden ontwikkeld. Dat is waar de Software Development Life Cycle om de hoek komt kijken. Deze complete gids helpt u te begrijpen wat het is en hoe het uw bedrijf kan helpen slagen!

De levenscyclus van softwareontwikkeling helpt bij het bereiken van deze voordelen.

  • Levert hoogwaardige software die voldoet aan de eisen van de gebruiker
  • Sterke managementcontrole over het project
  • Helpt bij robuuste workflowplanning en het halen van deadlines
  • Productiviteit maximaliseren
  • Kosteneffectieve methode
  • Hoe werkt SDLC?

    SDLC werkt door bestaande tekortkomingen van het clientsysteem te evalueren en identificeert de vereisten van het nieuwe systeem door de fasen van de levenscyclus te volgen. Zelfs nadat de software op de clientomgeving is geïmplementeerd, kunnen gebruikersproblemen en eventuele aanvullende verbeteringen die aan het licht komen, een vereiste worden voor de volgende cyclus.

    De levenscyclus van softwareontwikkeling is een model voor continue verbetering.

    SDLC-fasen en praktische tips

    Deze gehele Software Development Life Cycle (SDLC) kan in kaart worden gebracht aan de hand van zes hoofdfasen: Vereistefase, Analyse & Planningsfase, ontwerpfase, ontwikkeling & Implementatiefase, testfase en implementatie & Onderhoudsfase. Hier zijn de details:

    1. Vereiste Fase

    Dit is de eerste fase van de levenscyclus van softwareontwikkeling en omvat het verzamelen van vereisten voor de software. Het verzamelen en analyseren van vereisten is de meest kritieke fase van SDLC.

    In de vereistefase verzamelt de bedrijfsanalist de vereiste van de klant en andere belanghebbenden volgens de zakelijke behoeften en documenteert deze in het document Business Requirement Specification (BSR).

    De meest voorkomende stappen in de vereistenfase van SDLC zijn

  • Klantvereisten begrijpen
  • Processtroomdiagrammen maken
  • Pro-tip: de documentnaam kan per organisatie verschillen. Bijvoorbeeld Customer Requirement Specification (CRS), Business Specification (BS) en meer.

    2. Analyse- en planningsfase

    De volgende stap in het SDLC-proces is het definiëren en documenteren van productvereisten en deze goedgekeurd te krijgen door de klant en andere belanghebbenden. Dit document staat bekend als het Software Requirement Specification (SRS)-document.

    Software Requirement Specifications (SRS) omvat alle productvereisten die moeten worden ontworpen en ontwikkeld tijdens de levenscyclus van softwareontwikkeling.

    De meest voorkomende stappen in de analyse- en planningsfase zijn

    • Het opstellen van een projectplan
    • Evaluatie en identificatie van middelen
    • Haalbaarheidsbeoordeling

    Pro-tip: De belangrijkste mensen die bij deze fase betrokken zijn, zijn de projectmanager, bedrijfsanalist en senior belanghebbenden.

    3. Ontwerpfase

    De ontwerpfase in de levenscyclus van softwareontwikkeling omvat twee functionele stappen.

    • Hoog niveau Design (HLD) levert de architectuur van het softwareproduct. Software-architecten en senior ontwikkelaars ontwikkelen dit ontwerp.
    • Low-Level Design (LLD) legt de werking van elke functie en elk onderdeel in het product en zijn werken.

    Het resultaat van deze fase is gedocumenteerd als High-Level & Low-Level documenten.

    Pro-tip: HLD- en LLD-documenten bevatten alleen het ontwerpelement, niet de code.

    4. Ontwikkelings- en implementatiefase

    Ontwikkelings- en implementatiefase is waar de softwareontwikkelaars beginnen met het schrijven van de code voor het product, het operationele team zal de fysieke hardware voor de servers opzetten en de ontwerpers zullen de gebruikersinterface programmeren. De codeerfase is het proces van het vertalen van het ontwerp naar een werkend softwareproduct.

    De twee belangrijke stappen in deze fase zijn

    • Het opzetten van IT infrastructuur
    • Codebase bouwen voor de software

    Pro-tip: resultaat van deze fase zijn broncodedocument en ontwikkeld product.

    5. Testfase

    Terug in de ontwikkelings- en implementatiefase worden servers, databases en applicaties ingesteld. Nu, in de testfase, wordt de kant-en-klare software doorgegeven aan het testteam.

    Het test- en QA-team (Quality Assurance) valideert of aan alle vereisten is voldaan, en verzekert dat alle functionaliteit werkt zoals verwacht en identificeer alle mogelijke bugs en rapporteer ze aan het bugvolgsysteem. De bugs worden vervolgens toegewezen aan de ontwikkelaars en verholpen. Dit proces wordt ook wel Bug Lifecycle genoemd.

    Twee belangrijke activiteiten in deze fase zijn

    • Testcases coderen en
    • Uitvoering van testgevallen

    De uitkomst van deze fase is het kwaliteitsproduct en het testen artefacten.

    Pro-tip: het testen van software is cruciaal in de levenscyclus van softwareontwikkeling.

    6. Implementatie- en onderhoudsfase

    In de implementatiefase zal het operationele team uiteindelijk de staging- of ontwikkelomgevingssystemen naderen en het gereed maken voor productie.

    Het implementatieteam zal nieuwe hardware en servers installeren en alles schaalbaar maken voor productie. Dit omvat het opzetten van de koppelingen, databases voor realtime gebruikers en het synchroniseren met ontwikkelteams en releasemanagers.

    Na het opzetten van de productie-eenheid zal de applicatie live gaan voor echte gebruikers, en waar de applicatie door miljoenen gebruikers kan worden gedownload.

    Dit brengt ons bij de onderhoudsfase, waar het onderhoudsteam de applicatie regelmatig zal onderzoeken, de belasting van de servers zal controleren en meer. Het onderhoudsteam zal de applicatie onder alle omstandigheden ondersteunen en de software verder updaten en verbeteren zodat deze overeenkomt met de echte klantscenario’s.

    Pro-tip: klant en leverancier van softwareontwikkeling moeten onderling akkoord gaan en de Service Level Agreement (SLA) ondertekenen.

    Soorten SDLC-modellen

    Na het lezen van dit gedeelte en het begrijpen van elk model, en zijn voor- en nadelen, bent u beter in staat om te kiezen welk SDLC-model het beste past bij uw projectcontext.

    Laten we eens kijken naar de populaire SDLC-modellen die in de branche bewezen frameworks zijn voor uitzonderlijke softwareontwikkelingservaring.

    • Watervalmodel
    • V-vormig model
    • Prototypemodel
    • Iteratief/incrementeel model
    • Spiraalmodel
    • Agile-model
    Groep-22-afbeelding

    Watervalmodel

    Het watervalmodel is de vroegste benadering van softwareontwikkeling. Het watervalmodel is een lineaire sequentiële benadering van softwareontwikkeling.

    In dit model wordt de sequentiële voortgang gezien als gestaag naar beneden stromend, als een echte waterval. En daarom het zogenaamde Waterfall-model. Dit model is eenvoudig te begrijpen en te gebruiken. In het watervalmodel moet elke fase volledig zijn afgerond voordat aan de volgende fase wordt begonnen. In dit model begint het testen nadat de softwareontwikkeling is voltooid.

    Pro-tip: het watervalmodel is het meest geschikt voor kleine projecten met duidelijke vereisten.

    Voordelen Nadelen

    Eenvoudig & gebruiksvriendelijk Robuust voor dynamische eisen Duidelijk gedefinieerde stadia Niet geschikt voor complexe projecten Vroege detectie van fouten Duur en langere levenscyclus Specifiek resultaat in elke fase

    Groep-34-afbeelding

    V-vormig model

    V-Shaped Model of V-Model is een uitbreiding van het watervalmodel. In dit SDLC-model vindt softwareontwikkeling achtereenvolgens plaats in een V-vorm. Het staat ook bekend als verificatie- en validatiemodellen.

    Elke fase van het V-model wordt afgerond voordat de volgende fase begint.

    In V-Model wordt het testen van het product parallel aan de bijbehorende ontwikkelingsfasen gedaan. Testactiviteiten zoals planning en testontwerp worden ruim voor het coderen gestart. In het V-vormige model zal elke fase in de ontwikkelingslevenscyclus direct worden geassocieerd met de verschillende testfasen.

    Pro-tip: V-vormig model bespaart veel meer tijd en dus een grotere kans op succes in vergelijking met het watervalmodel.

    Voordelen Nadelen

    Zeer gedisciplineerd model Stijf en inflexibel Eenvoudig en gebruiksvriendelijk Niet geschikt voor complexe projecten Verificatie en validatie in elke ontwikkelingsfase Duur en langere levenscyclus

    Groep-47-afbeelding

    Prototypemodel

    Het prototypemodel is het werkmodel van software met beperkte functionaliteiten. In dit model bouwen ontwikkelaars een werkend prototype van het eigenlijke product met de meest gunstige functies die door de klant worden geleverd.

    Als het prototype klaar is, wordt het ter beoordeling aan de opdrachtgever overhandigd. Na de feedback van de klant worden nieuwe deadlines en mijlpalen bepaald door de ontwikkelaars. Dit vermindert meerdere iteraties in vergelijking met andere modellen.

    Pro-tip: Prototypemodel vermindert het algehele risico door het project in kleinere segmenten te verdelen en biedt flexibiliteit in het ontwikkelingsproces.

    Voordelen Nadelen

    Vroeg idee van het definitieve systeem Verwarring tussen prototype & afgewerkt systeem Snellere ontwikkeling van software Frequente wijzigingen kunnen de ontwikkeling vertragen Hoge gebruikersbetrokkenheid Als de klant niet tevreden is met het eerste prototype,
    het wordt kostbaar om meerdere prototypes te ontwikkelen

    Iteratieve & incrementele cyclus

    Iteratief/incrementeel model

    Het iteratieve of incrementele levenscyclusmodel begint met de eenvoudige implementatie van een kleine set softwarevereisten en verbetert de software stapsgewijs totdat het volledige systeem is geïmplementeerd en klaar is om te worden geïmplementeerd.

    Het iteratieve model begint niet met de volledige klantspecificaties. In plaats daarvan begint softwareontwikkeling met een subset van de vereiste en wordt deze stapsgewijs verbeterd met meerdere iteraties voordat het eindproduct wordt ontwikkeld.

    Het fundamentele idee achter deze methode is om een softwareproduct te ontwikkelen door middel van herhaalde cycli (Iteratief) en in gedeelten (Incrementeel).

    Pro-tip: het iteratieve/incrementele model is geschikt voor grootschalige projecten.

    Voordelen Nadelen

    Resultaten worden vroeg en periodiek verkregen Meer bronnen & aandacht van het management is vereist Regelmatige feedback na elke iteratie aan het ontwikkelteam Niet geschikt voor kleinere projecten Elke iteratie zorgt ervoor dat testen & eenvoudig debuggen Betere risicoanalyse & beheer

    Groep-66-afbeelding

    Spiraalmodel

    Het spiraalmodel is een combinatie van iteratief model en watervalmodel. Dit model houdt rekening met risico’s, die vaak onopgemerkt blijven door de meeste andere modellen.

    Het spiraalmodel begint met het bepalen van de doelstellingen en beperkingen van de software aan het begin van de iteratie. De volgende fase in het spiraalmodel is het maken van een prototype van de software, waarbij veel nadruk wordt gelegd op risicoanalyse. Het spiraalmodel maakt incrementele release & verfijning van het product door elke iteratie.

    Pro-tip: Spiraalmodel is geschikt voor grote toepassingen en systemen die ingebouwde segmenten zijn.

    Voordelen Nadelen

    Flexibel voor dynamische vereisten Alleen geschikt voor grote projecten Beter risicobeheer door het verdelen en ontwikkelen van de
    product in kleinere delen Hoogopgeleide professionals zijn vereist Duur en tijdrovend vanwege meerdere iteraties

    Agile levenscyclus

    Agile model

    Agile is een methode voor softwareontwikkeling die eigenlijk een filosofie is om een applicatie snel op een veel georganiseerdere manier in te zetten.

    Eenvoudig gezegd is agile niets anders dan een keten van snelle ontwikkeling en implementatie.

    Het agile model helpt bij het stapsgewijs bouwen van software met behulp van korte iteraties door de applicatie op te splitsen in kleine stukjes code door het microservices-model te volgen om af te stemmen op de veranderende zakelijke behoeften.

    In plaats van een single-pass-ontwikkeling van 6 tot 18 maanden waarin alle vereisten en risico’s vooraf worden voorspeld, past agile zich aan voor frequente feedback door na elke iteratie een werkbaar product te leveren.

    In een agile model worden iteraties sprints genoemd. En elke sprint duurt 1 tot 4 weken.

    Nadat elke sprint is voltooid, verifieert de productmanager het bijgewerkte product en implementeert het in de klantomgeving. Na de implementatie wordt feedback van klanten verzameld en wordt het product verbeterd in de vervolgsprint.

    Pro-tip: het eindresultaat van het agile model is een product van zeer hoge kwaliteit in de kortst mogelijke tijd.

    Agile versus. Traditionele modellen

    De vier fundamentele waardeprincipes die onderscheiden en rechtvaardigen waarom iemand agile-methodologie zou moeten overwegen.

    1. Mensen boven processen en tools
    2. Werkende software boven uitgebreide documentatie
    3. Klantsamenwerking over rigide contracten
    4. Reageren op verandering in plaats van een plan volgen

    Pro-tip: het agile model past in elk type project, maar vereist meer klantbetrokkenheid.

    Voordelen Nadelen

    Consistente softwarelevering Frequente klantinteracties Verhoogde tevredenheid van belanghebbenden Hoogopgeleide professionals zijn vereist Flexibel voor dynamische veranderingen in elk stadium Relatief duur voor kleinere projecten Dagelijkse interactie met de klant voorkomt giswerk Een product van hoge kwaliteit in de kortst mogelijke tijd

    Hoe implementeer je een agile model?

    Het agile SDLC-model heeft meerdere implementatieframeworks of -filosofieën om software van de beste kwaliteit te leveren. De raamwerken lijken min of meer sterk op elkaar, maar vanuit het oogpunt van implementatie heeft elk van de raamwerken zijn eigen unieke werkwijzen.

    In dit gedeelte bekijken we de top drie van agile implementatiekaders en hoe uniek hun werkwijzen zijn

  • Scrumen
  • Kanban
  • Extreem programmeren (XP)
  • Scrumdiagram

    Scrum

    Het Scrum-implementatieraamwerk is een agile managementmethode om kleine teams te helpen onderling afhankelijk te werken.

    Het Scrum-framework begint met het plannen van een minimale functieset, bouwen wat gepland was, en vervolgens die kleine functieset testen en beoordelen, en klaar maken voor verzending. Aan het einde van deze cyclus is een bruikbaar stuk van het product klaar. Dit hele proces wordt sprint genoemd en vindt over het algemeen plaats binnen een periode van 1 tot 3 weken voor het opleveren van een werkend deel van het totale product.

    Scrum-workflow
    Laten we het allemaal samenbrengen en de scrum-workflow eens bekijken.

  • In eerste instantie maakt de producteigenaar een lijst met slimme ideeën die in het product zouden kunnen worden opgenomen en geeft prioriteit aan de ideeën om een productachterstand op te stellen.
  • De product owner, scrum master en het team selecteren samen de topprioriteiten uit de product backlog en voegen deze toe aan de sprint backlog voor implementatie.
  • Een sprint is een tijdvak van 1 tot 3 weken om de achterstanden in de sprint te voltooien, en gedurende deze periode komt het team elke dag bijeen voor een “dagelijkse scrum” om hun voortgang te beoordelen.
  • Het resultaat van de sprint is een potentieel verzendbaar product en kan worden geïmplementeerd in een klantomgeving als de producteigenaar tevreden is.
  • Aan het einde van elke sprint vinden er een sprintreview en een sprintretrospectieve bijeenkomst plaats. In de sprintreview wordt het product getoond aan de klant of producteigenaar voor feedback, en een retrospectieve vergadering is een interne teamvergadering om het algehele proces te verbeteren.
  • Pro-tip: verschillende sprints worden herhaald totdat het product volledig is.

    Kanban

    Kanban

    Kanban is een Japans woord dat “uithangbord” of “billboard” betekent. Het is een eenvoudig maar krachtig agile implementatiekader om bedrijfseigenaren en projectmanagers te helpen georganiseerd te blijven.
    Een goed gepland Kanban-bord helpt teamleden om samen te werken en geïnformeerd te worden. In veel gevallen kan een digitaal Kanban-systeem, samen met doordachte deelname, de noodzaak van het gevreesde wekelijkse statusrapport elimineren.

    In het Kanban-framework worden, nadat een bord is gemaakt, alle benodigde bijdragers uitgenodigd om deel te nemen aan het bord. Het helpt om een kleine maar dynamische werkgroep te creëren. In de meeste gevallen zijn er één of meer producteigenaren bij de boardparticipatie.

    Pro-tip: in een klein bedrijf kan de producteigenaar de bedrijfseigenaar zijn en in een grote organisatie kan het een projectmanager zijn.

    Kanban-werkstroom
    In zijn meest basale vorm heeft een typisch Kanban-bord slechts een paar kolommen, zoals

  • Achterstand
  • Te doen
  • In behandeling, en
  • Voltooid
  • Laten we nu alles samenbrengen en de scrum-implementatieworkflow begrijpen.

  • De productmanager houdt een gezaghebbende lijst bij van werkitems die moeten worden uitgevoerd om een project te voltooien.
  • Werkitems worden op het bord weergegeven met taken of kaarten of verhalen van gebruikers die de taak beschrijven in opeenvolgende gedachten ter grootte van een bit.
  • Kanban-bord bevat een achterstandskolom om de takenlijst te sorteren en te prioriteren. De backlog kan zelfs brainstormkaarten bevatten.
  • Taken worden toegewezen aan teamleden en de producteigenaar verplaatst de taken van de backlog naar de to-do-kolom. De eerste kaart is de meest cruciale taak en heeft als eerste prioriteit.
  • Teamleden kunnen notities toevoegen, van eigenaar veranderen en zelfs anderen uitnodigen om deel te nemen. Het helpt iedereen in het bestuur om de voortgang en de exacte status van het project te kennen.
  • Op dezelfde manier wordt een visuele workflow gemaakt van concept tot implementatie.
  • Pro-tip: verlaag WIP (Work in Progress) om de cyclustijd te verkorten (leveringssnelheid)
    Leveringspercentage = onderhanden werk/doorlooptijd

    XP

    Extreem programmeren (XP)

    Extreme Programming is een lichtgewicht, laag risico, flexibele, voorspelbare, humanistische en leuke manier van softwareontwikkeling.
    XP staat bekend als een lichtgewicht, flexibel implementatieraamwerk omdat het de ontwikkelaars niet overbelast met een invasief proces. In plaats daarvan wordt het tot een minimum beperkt. En humanistisch omdat het sterk gericht is op ontwikkelaars, klanten en andere belanghebbenden.

    Het extreme programmeerraamwerk is gebaseerd op creativiteit, leren en verbeteren door middel van vallen en opstaan, en continue iteraties met meerdere feedbackloops.

    Pro-tip: XP Agile-filosofie pakt de vage en veranderende eisen van kleinere teams aan.

    Workflow voor extreem programmeren

    Laten we eens kijken hoe we stap voor stap het agile implementatieraamwerk van XP kunnen implementeren.

  • XP begint met een eenvoudig ontwerp om de beschikbare functies te coderen en is intussen flexibel om indien nodig opnieuw te ontwerpen.
  • Ontwikkeling gebeurt in paren, met twee programmeurs op één systeem, die om de beurt coderen, terwijl de andere altijd beoordeelt en feedback geeft.
  • Integratie en testen worden meerdere keren per dag uitgevoerd.
  • Een minimaal werkend product wordt snel samengesteld voor productie en continu geüpgraded.
  • De klant wordt tijdens de implementatiefase betrokken om te valideren en te herhalen op basis van constante feedback.
  • Pro-tip: XP-framework is het meest geschikt voor projecten met strikte deadlines.

    Laatste woord

    De keuze van het SDLC-model voor de succesvolle afronding van elk project hangt af van een grondig begrip van de eisen van de klant.

    Elk van de SDLC-modellen heeft zijn eigen voor- en nadelen.

    De meest kritische factoren waarop projectmanagers zich moeten concentreren bij het bepalen van het succes van een SDLC-model, zijn onderzoeken

  • Of de vereisten duidelijk of onduidelijk zijn
  • De complexiteit van het project
  • Grootte & resourcevereisten
  • Als het project groot is met precieze en statische vereisten, dan is het watervalmodel de beste keuze.
    Integendeel, als de projectvereisten dynamisch zijn en een veel grotere betrokkenheid van testers vanaf het begin van het project vereisen, dan zou V-Model geschikt zijn.

    En als de vereisten onduidelijk en dynamisch zijn en naar verwachting in korte tijd worden geïmplementeerd, dan passen Spiral- en Agile-modellen perfect in elkaar.

    Dat is vrijwel alles wat u moet weten voor een succesvolle roadmap voor softwareontwikkeling.

    WILT U DIGITAAL CONTROLEREN?